Wie zich insmeert met zonnebrandcrème en dan gaat zwemmen, neemt chemicaliën als oxybenzon mee het water in, waar deze stof wordt opgenomen door koralen. Het bestanddeel kan de voortplanting en groeicyclus van het koraal verstoren en uiteindelijk tot koraalbleking leiden.
Zelfs als je na het insmeren niet gaat zwemmen, kan het altijd nog in zee terechtkomen nadat je je hebt afgedoucht. In aerosol kan veel zonnebrandcrème zitten, die op het strand neerdaalt en zo in zee wordt gespoeld. Elk jaar belandt circa 14.000 ton zonnebrandcrème in onze oceanen.

De mens lijkt verantwoordelijk te zijn voor deze vervuiling, maar we zijn ook in staat om fragiele onderzeese ecosystemen te beschermen. Op 1 mei 2018 namen Hawaïaanse parlementariërs een wet aan waarbij de verkoop van zonnebrandcrèmes met daarin oxybenzon en octinoxaat – een ander schadelijk bestanddeel – voortaan is verboden. De wet moet op 1 januari 2021 van kracht worden.

Op 1 november kondigde ook het kleine eilandstaatje Palau aan dat het een verbod zal uitvaardigen op de verkoop of het gebruik van zonnebrandcrèmes met daarin chemicaliën die schadelijk zijn voor koraalriffen. Palau is een afgelegen archipel die kan bogen op een van de grootste zeereservaten van de planeet.

Maar er zijn ook alternatieven

Zonnebrandcrèmes kunnen de huid beschermen tegen verbranding en kanker, dus een verbod erop kan een probleem zijn. Maar het goede nieuws is dat er veiligere alternatieven zijn – voor mens en koraal – omdat ze geen schadelijke stoffen bevatten.

Elk jaar publiceert het Haereticus Environmental Lab een lijst van zonnebrandcrèmes die veilig zijn voor het milieu, terwijl ook organisaties als de Environmental Working Group een gids voor veilige zonnebrandcrèmes uitgeven. Minerale zonnebrandcrèmes waarin titaniumdioxide en zinkoxide zitten, zijn veiliger dan crèmes met oxybenzon. En zonnebrandcrèmes die ‘niet-nano’-deeltjes bevatten, zijn veiliger omdat ze niet door koralen kunnen worden opgenomen. Sommige crèmes bestaan uit een combinatie van nano- en niet-nanodeeltjes, en de Consumer Products Inventory heeft een database samengesteld die je kan vertellen of er in jouw zonnebrandcrème nanodeeltjes zitten.

Op populaire bestemmingen in Mexico zorgen touroperators ervoor dat bezoekers alleen biologisch afbreekbare zonnebrandcrèmes gebruiken. Bepaalde Hawaïaanse resorts en luchtvaartmaatschappijen delen gratis monsters van zonnebrandcrèmes zonder schadelijke stoffen uit. Veel van deze resorts brengen hun gasten van tevoren op de hoogte van de beperkingen of noemen ze op hun website.

Volgens dermatologen werkt kleding net zo goed tegen zonnestraling, met het nadeel dat deze kleren meestal niet het hele lichaam bedekken. Veel bedrijven bieden zonwerende kleding aan, zoals ‘rashguards’ (tegen schaafwonden) met lange mouwen of badpakken die het hele lichaam bedekken. Wanneer dit alles niet werkt, kun je altijd nog een T-shirt (met lange mouwen) aantrekken.

Bron: National Geographic